Stages

Ik neem jullie graag mee in de ervaringen die ik de afgelopen drie jaar heb opgedaan. Hieronder lees je hoe ver ik gevorderd ben in mijn leerproces en waar ik me tijdens mijn studie mee bezig heb gehouden. Ik ben trots op mijn persoonlijke en professionele groei gedurende deze periode. Ik vind dat ik ben gegroeid van een onzekere student naar een zelfverzekerde bijna-verpleegkundige.

Humanitas

Mijn eerste stage was in mijn tweede jaar. Ik ben toen stage gaan lopen op een somatische afdeling binnen Humanitas. Dit was complexe ouderenzorg in een verpleeghuis. Mijn eerste stagedag weet ik nog heel goed. De spanning was om te snijden en ik wist niet wat ik kon verwachten. Als beginnend student verpleegkunde op mijn eerste stage stond ik als een onzeker meisje op de werkvloer. Het was een klein team waar veel flexwerkers aan de slag waren, waardoor ik tijdens mijn stage altijd wel nieuwe gezichten zag. Desondanks stonden gelukkig alle vaste collega's van de werkvloer open om mij te helpen op mijn nieuwe en onbekende plek.

De zorg was compleet onbekend voor mij, dus alle handelingen moest ik nog leren in de praktijk. Voor het eerst iemand helpen douchen, naar het toilet, aankleden en uit bed halen was erg spannend en gelukkig hoefde ik dit niet gelijk alleen te doen. Na een paar weken kreeg ik mijn eigen patiëntenlijstje en mocht ik zelfstandig ouderen op de afdeling gaan helpen. ADL zat er na een paar weken al goed in, hierdoor had ik veel tijd om ook meer de mensen te leren kennen. Het inzetten van gesprekstechnieken en contact maken met patiënten heb ik tijdens deze eerste stage ook veel geleerd. 

Voor mij was Humanitas een goede eerste leerplek, omdat ik alle tijd had om ADL en gesprekstechnieken voor het eerst in de praktijk te brengen na een jaar op school daarover te hebben geleerd, dit sloot ook mooi aan bij de eerste stappen zetten binnen het verpleegkundige leiderschap. Mijn toekomstige werkplek zal het niet zijn, maar wanneer ik terugblik op die tijd was het een ontzettend leerzame plek op je eerste stappen te zetten binnen het vak verpleegkunde.

Acute Short Stay, SFG

Mijn tweede stage plek was binnen het ziekenhuis. Ik mocht nu voor het eerst gaan proeven van de sfeer in een ziekenhuis en hoe het daar allemaal aan toe gaat. De acute short stay is een afdeling waar de beddendruk en werkdruk hoog is. Het is een verlengde van de spoedeisende hulp (SEH) en patiënten krijgen daar een plekje als ze opgenomen moeten worden na een hun bezoek aan de SEH. Elke dag kom je naar de werk en weet je niet wie er ligt met welk ziektebeeld, daardoor is de zorg die geleverd moet worden heel erg divers. Deze stageplek vond ik geweldig. Het korte maar intensieve patiëntencontact spreekt mij aan omdat het de perfecte balans biedt tussen persoonlijke interactie en professionele uitdaging. Dit soort contact stelt me in staat om snel een vertrouwensband op te bouwen met patiënten, wat essentieel is voor hun comfort en herstel. Tegelijkertijd biedt het de gelegenheid om mijn vaardigheden en kennis effectief toe te passen in een dynamische en vaak veeleisende omgeving. Deze combinatie zorgt ervoor dat ik zowel emotioneel betrokken als professioneel vervuld blijf, wat mijn werk als verpleegkundige enorm verrijkend maakt. Het niet weten wat je elke dag kunt verwachten, maakt de stageplek ontzettend dynamisch, leuk en leerzaam. Op deze afdeling heb ik grote stappen gezet in zelfstandigheid en zelfverzekerdheid, wat dus ook past bij verpleegkundig leiderschap.

Verpleegafdeling, Het Oogziekenhuis Rotterdam (OZR)

Mijn derde stage plek was binnen het OZR op de verpleegafdeling. Op deze afdeling komen patiënten voor oogzorg en hebben ze een dagopname via de dagverpleging of komen patiënten voor een langere opname op het klinische gedeelte van de afdeling. Het is een afdeling waar er alleen specifieke oogzorg wordt aangeboden, waardoor ik aan het begin van mijn stage heel veel tijd moest stoppen in het kennismaken met het oog, want hier wist ik eigenlijk niks over. Na een flinke investering van tijd en energie heb ik veel geleerd over het oog, waardoor ik aan het einde van mijn stage zelfstandig zorg heb kunnen leveren. Tijdens mijn laatste stage op de verpleegafdeling heb ik niet alleen een ontwikkeling doorgemaakt in mijn theoretische kennis, maar ook in mijn communicatievaardigheden, zelfvertrouwen, en tijdmanagement. Daarnaast heb ik geleerd om empathisch en professioneel te blijven onder druk, want de werkdruk lag erg hoog op de verpleegafdeling, en heb ik waardevolle ervaring opgedaan in het samenwerken met multidisciplinaire teams. Tijdens mijn laatste stage op de verpleegafdeling heb ik ook een aanzienlijke verbetering in mijn vermogen tot klinisch redeneren. Klinisch redeneren houdt in dat ik systematisch en kritisch nadenk over patiëntenzorg, waarbij ik gegevens verzamel, interpreteer en toepas om tot de best mogelijke zorgbeslissingen te komen.

Ik heb geleerd om symptomen en signalen van patiënten nauwkeurig te observeren en te interpreteren, wat cruciaal is voor het stellen van juiste diagnoses en het plannen van effectieve interventies. Door middel van casuïstiekbesprekingen en feedback van mijn begeleiders, ben ik beter geworden in het snel analyseren van complexe patiëntensituaties en het maken van weloverwogen beslissingen. Deze vaardigheid helpt niet alleen bij het verbeteren van de zorgkwaliteit, maar ook bij het efficiënt omgaan met acute situaties en het anticiperen op mogelijke complicaties. Deze groei vind ik goed passen bij de kwaliteiten van verpleegkundig leiderschap. Deze groei in klinisch redeneren heeft mijn zelfvertrouwen versterkt en mij voorbereid om als toekomstig verpleegkundige zelfstandig en effectief te handelen.